Vanaf de dijk of in de polder bemerkt u het verschil tussen de landschappen van de nieuwere, strak verkavelde Zuidplaspolder en de veel oudere en meer intieme Krimpenerwaard.

Langs de Hollandsche IJssel liggen Zellingen (38). Zo worden de niet ingedijkte buitendijkse stukken grond langs een getijdenrivier genoemd. Als ze bij vloed onder water lopen, worden ze aangeslibd. De aangeslibde klei werd dan gewonnen voor de baksteenindustrie. In de zellingen langs de Hollandsche IJssel werd vroeger de klei voor de bekende IJsselsteentjes gewonnen.

Lange tijd dacht men dat die zellingen voor de waterhuishouding in de rivier niet meer nodig waren. Er werd industrie op gevestigd en er werden ook woningen gebouwd. De zellingen werden vaak bouwrijp gemaakt met afval uit de steden en van de industrie. Bij de zelling in Gouderak bleek de grond daardoor zó vervuild dat de hier gebouwde wijk met ongeveer honderd woningen weer moest worden afgebroken, en de grond moest worden gesaneerd. Daarna is het gebied in 2010 herbouwd. Op andere plaatsen worden, als gevolg van het Saneringsplan Hollandsche IJssel, de zellingen weer teruggegeven aan de rivier en krijgen het water en de natuur weer vrij spel.

Al eerder op de route werd u uitgelegd hoe de langs de dijken gelegen wielen zijn ontstaan. Een dergelijk wiel (39) kunt u zien onderaan de dijk in Gouderak tegenover de Zellingwijk.

Aan de rand van de stad worden vaak die voorzieningen gerealiseerd waar binnen de stad geen plaats voor is. Dat betekent soms een ernstige inbreuk op het landschap, zoals het geval is in de polder Veerstalblok, waar de Rioolwaterzuivering (40) werd gebouwd en de volkstuinen werden aangelegd. Tegenwoordig zijn we ons er meer van bewust dat dergelijke voorzieningen, hoe noodzakelijk wellicht ook, in ieder geval goed landschappelijk ingepast dienen te worden, met respect voor de historie en de landschappelijke waarden. Dat is ook het geval geweest met de Zuidwestelijke Randweg die hier onlangs werd gerealiseerd.

De Stolwijkerschutsluis (41) dateert uit 1800 en gaf toegang tot de Stolwijkse Vaart, gegraven ten behoeve van de vervening van de Krimpenerwaard. Aangezien echter deze vervening nooit goed op gang is gekomen, heeft de sluis geen bijzondere betekenis gehad. Daarom is de Stolwijkerschutsluis al in 1832 afgedamd, later enige tijd weer in gebruik genomen, en vervolgens opnieuw afgedamd. De sluis is recentelijk gerestaureerd, zodat de vaarverbinding tussen de Hollandsche IJssel en de Stolwijkse Vaart weer is hersteld.

De ‘Kom’ (42), onderaan de Goejanverwelledijk tegenover de Haastrechtsebrug, is een oorspronkelijk wiel.

Bij het Hanepraaigemaal sluit u aan op de korte route (Leespunt 6).

Wilt u terug naar de vorige pagina, klik dan hier…

Wilt u terug naar het vorige leespunt, klik dan hier...

Wilt u terug naar het hoofdmenu, klik dan hier…