U gaat nu schutten door de Julianasluis. Misschien heeft u geluk dat uw kano het enige vaartuig is dat geschut moet worden. In dat geval is het een overweldigende ervaring dat zo’n enorme sluis zelfs voor zo’n enkel nietig bootje geopend wordt.

Na het schutten varen we door de Voorhaven en gaan we linksaf, de Hollandsche IJssel op. We passeren de Gouderakse Brug (24) die hier enkele jaren geleden is aangelegd in de Zuidwestelijke Randweg. Deze karakteristieke brug heeft een val van 30 meter en twee balanspriemen van 42 meter en is hiermee de langste ophaalbrug in de Benelux. Na de aanleg van de Julianasluis en na de bedrijfsbeëindiging van Koudasfalt, een asfaltfabriek die recht voor de binnenstad lag, is het op dit deel van de Hollandsche IJssel een stuk rustiger geworden.

We passeren links het Spuikanaal van het Mr. P.A. Pijnacker Hordijkgemaal (22) en varen dan langs het Industrieterrein de Hollandsche IJssel. We peddelen langs het bedrijfscomplex van Compaxo (25), met het indrukwekkende scherm dat de rommelige bebouwing daarachter moet verbergen. Dan ontwaren we achter een ruig bebost terreintje de Goudse Watertoren (26), die als watertoren al lang geen dienst meer doet. Tenslotte passeren we de terreinen van Croda (27), met aan de waterkant de Esterfabriek. Croda is de grootste werkgever van de stad. Het bedrijf staat hier al sinds 1858 en is begonnen als Stearinekaarsenfabriek. In de vorige eeuw groeide het bedrijf voorspoedig, ondanks twee vernietigende branden. Na de bevrijding werd het fabrieksterrein tijdelijk gebruikt als interneringskamp waar tweeduizend mensen werden opgesloten, die verdacht werden van collaboratie met de Duitsers. In 1947 kwam de productie weer op gang. Naast kaarsen werden ook steeds meer andere stearine-, oleïne– en glycerineproducten geproduceerd. De fabricage van vetzuur uit palmolie in de jaren ’50 veroorzaakte een walgelijke stank, waaronder een groot deel van de stad gebukt ging. Bij het honderdjarig bestaan kreeg de fabriek het predicaat Koninklijk. De Kaarsenfabriek nam andere bedrijven over, fuseerde, en werd zelf ook herhaaldelijk overgenomen. In de jaren ’80 is de productie van Goudse kaarsen door een andere kaarsenfabrikant overgenomen en uiteindelijk in Waddinxveen terecht gekomen. Intussen had Unilever zich van de ‘Kaarsenfabriek’ meester gemaakt en ging men onder de naam Unichema verder. Per 1 oktober 2006 werd het bedrijf overgenomen door het Engelse oleochemische bedrijf Croda International Plc.

Na de passage van de hoge fabrieksschoorsteen (28), restant van de scheepswerf van Van Vlaardingen en nu Rijksmonument, komen we aan bij de Mallegatsluis (29). Deze sluis, die de Hollandsche IJssel via de Turfsingel verbindt met de Gouwe, werd in de loop der eeuwen enige malen verplaatst en vernieuwd. Ongeveer op de tegenwoordige plaats lag al omstreeks 1398 een schutsluis onder deze naam. Het persoonlijke ingrijpen van Prins Willem van Oranje leidde in 1578 tot de opening, enkele tientallen meters westelijker, van een nieuwe Mallegatsluis, oorspronkelijk alleen bedoeld voor de passage van oorlogsschepen ten behoeve van het verzet tegen Spanje. In de jaren 1763 en 1764 werd op de huidige plaats weer een nieuwe sluis gebouwd omdat de oude ernstig in verval was geraakt. In 1884 werd deze nieuwe sluis opgeknapt. De laatste versie dateert uit 1942, toen de hoge portalen met de hefdeuren werden geplaatst. De Mallegatsluis vormde lange tijd één van de drukste scheepvaartknooppunten van ons land. Deze functie werd in 1936 overgenomen door de Julianasluis.

Bij de Mallegatsluis is leespunt 4 van de Korte Sluizenroute per kano. Ook kunt u hier kiezen voor de verlenging van de Goudse Sluizenroute naar Hekendorp, in welk geval u zich eerst op deze verlenging kunt oriënteren (Leespunt 4a).