Een verdedigingslinie die ons land gered heeft
De strook grond tussen de beide Wierickes, Lange Ruige Weide genaamd, vormde sinds de 16e eeuw een onderdeel van de Oude Hollandse Waterlinie. In tijden van oorlog werden de dijken die dit gebied beschermden doorgestoken en liep de strook onder water. Maar de Lange Ruige Weide is behalve lang ook betrekkelijk smal en daardoor was hier de Waterlinie erg kwetsbaar. Daarom werden op de koppen van de Wierickes aan de Oude Rijn en de Hollandsche IJssel schansen opgeworpen en werd aan de westzijde van de Enkele Wiericke door stadhouder Willem III de Prinsendijk, een verdedigingslinie ingericht. Deze linie stelde in 1672 prins Willem III in staat om ons land te redden uit de oorlog met Frankrijk, Engeland, Munster en Keulen.
Schansen
Al in de zestiende eeuw lag er een ‘scans bij Goeverwel’, even ten oosten van de buurtschap. Deze schans diende tot bescherming van de Goejanverwellesluis in de Dubbele Wiericke. In 1672 werd de schans in staat van verdediging gebracht. In januari 1674 echter gaf Willem III opdracht de schans te doen demolieren (te slopen]. In 1787 werd Goejanverwellesluis weer van strategisch belang en werden op beide oevers van de Hollandsche IJssel versterkingen aangelegd. De versterking aan de noordzijde kwam op de plaats van de voormalige schans; aan de zuidkant kwam een geheel nieuw werk. In 1816 werden de versterkingen overgedragen aan de Dienst der Domeinen en in 1826 als hooiland verkocht.
Lees verder over de Aanhouding bij Goejanverwellesluis…